dinsdag 2 november 2010

Italiaanse muzieksafari: Zucchero

Zucchero lijkt geen introductie nodig te hebben. Vermoedelijk is hij een van de meest bekende Italiaanse artiesten in Nederland. Toch weten we niet zo gek veel over hem en over zijn werk. Hoogste tijd dus voor een safari .....

Kleine Zucchero wordt groot
Als introvert jongetje krijgt hij van een lerares op school de koosnaam Zucchero. Hij wordt echter geboren als Adelmo Fornaciari op 25 September 1955. De jonge Adelmo groeit op vlakbij Lucca (Toscane) in Forte dei Marmi, waar hij orgelles krijgt op het kerkorgel en gitaar begint te spelen. Een buurjongen, een Amerikaanse student, laat hem kennis maken met de soulmuziek van Otis Redding, Aretha Franklin en Ray Charles waarmee de toon wordt gezet voor de kleine Zucchero. Vanaf zijn 15e speelt hij in verschillende bandjes en naast zijn studie voor veearts, schrijft hij muziek: commerciële Italiaanse popnummers voor anderen en rhythm & blues muziek voor zichzelf. Met zijn Taxi neemt hij aan het prestigieuze songfestival van San Remo in 1982 en 1983. De aandacht van het San Remo festival stelt Zucchero in 1983 in staat zijn eerste solo cd Un po' di Zucchero uit te brengen maar het eindresultaat is niet naar zijn zin en hij vertrekt naar San Francisco.

Een nieuwe poging
Aangekomen in Amerika raakt Zucchero bevriend met landgenoot Corrado Rustici, die lange tijd zijn producer bleef. Samen met bassist Randy Jackson richten zij in 1985 de Zucchero & Randy Jackson Band op. Op het gelijknamige album speelt een mix van Italo-Amerikaanse muzikanten mee en introduceert Zucchero z'n inmiddels bekende mix van Italiaanse pop, blues en soul. Met de single Donne keert Zucchero terug in Italie en op het San Remo festival. Het resultaat is echter dramatisch: het nummer komt niet verder dan de voorlaatste plaats! Maar muziekliefhebbers omarmen het nummer wél en de single groeit uit tot een hit. Een succesvolle tournee en ruime zendtijd voor het album op de radio zijn het gevolg.

Italiaans succes
Op zijn volgende album Rispetto en Blue's komen de muzikale roots van Zucchero nog nadrukkelijker tot uiting. Met pop, rock, blues en zelfs gospel als basis, waarvoor hij voor het laatste album speciaal het Amerikaanse mannenkoor van de Seventh Adventist Church inhuurt, bewijst hij een rasmuzikant te zijn. Op zijn albums doen verschillende grote namen uit binnen- en buitenland mee en tijdens zijn tournee door Italie doet Joe Cocker enkele optredens mee. Zijn single Senza una donna (in eerste instantie nog zonder medewerking van Paul Young) doet het uitstekend en het album ging al zo'n 1.300.000 keer over de toonbank, een record in de Italiaanse popgeschiedenis op dat moment.

Internationale doorbraak en relationele afbreuk
1988 staat in het teken van een internationale doorbraak. Hij tourt door onder meer Frankrijk, Duitsland en Nederland en komt in contact met absolute giganten uit de muziekwereld. Zijn muzikale ambities zetten de relatie met zijn vrouw echter onder zware druk. Een telefoontje van jazzlegende Miles Davis om een nummer met hem te komen opnemen, maakt een einde aan een vakantie op de Malediven en aan zijn huwelijk! Miles Davis hoorde Zucchero's muziek op de radio tijdens een verblijf in Italie. Samen nemen zij het nummer Dune Mosse op. Ook Eric Clapton 'valt' voor Zucchero. Zij komen in contact door de puurheid en onbevangenheid van de inmiddels ontzettend populaire Italiaanse muzikant. Gewoon een briefje en een cassettebandje met muziek aan meneer Clapton met de vraag of hij mee wil doen, waarop deze terugbelt om "ja" te zeggen. Simpel, geen tussenkomst van management, geen gedoe. Gewoon doen!

Beroemde vrienden
In 1991 wordt wereldwijd de verzamel-cd Zucchero op de markt gebracht met Engelstalige versies van z'n grootste hits. Hierop staan onder meer Diamante met Randy Crawford en de megahit Senza una Donna in de uitvoering met Paul Young, waarmee hij in vrijwel alle Europese hitlijsten de 1e plaats verovert. Ook in Amerika vestigt Zucchero zich nu definitief als wereldster en in december van 1991 treedt Zucchero live op in Moskou. De rollen zijn vanaf nu omgedraaid als Zucchero wordt gevraagd om mee te werken aan projecten van anderen zoals Sting, Queen en Luciano Pavarotti. Hij staat ook aan de wieg van de carriere van Andrea Bocelli.

Regelmatig nieuw werk
Naast verschillende verzamelalbums trakteert Zucchero ons nog regelmatig op ijzersterke studio albums zoals Spirito Divino uit 1995. Hierop staat onder meer de wereldhit Il Volo en het door Marco Borsato gecoverde 'X colpa di chi'. Regelmatig ook tourt hij over de wereld en duikt hij op in verschillende liveshows en radio- en televisieoptredens, waaronder de Nederlandse 2 Meter Sessies van Jan-Douwe Kroeske. Ook Zucchero's droom om een album met duetten uit te brengen komt uit. Deze cd, Zu & Co uit 2005, geeft een goed overzicht van de muziek van Zucchero en van de (muziek)vrienden die hij gedurende zijn lange carrière gemaakt heeft. Op de Nederlandse versie van deze cd zingt Zucchero het duet Blue met Ilse DeLange.

18 mei 2011 is Zucchero weer in Nederland (Ahoy, Rotterdam), maar op 5 november verschijnt zijn nieuwste album Chocabeck al met onder meer medewerking van U2's Bono en Brian Wilson en met zijn onmiskenbare mix van onvervalste rhythm & blues, pop, rock en gospel. Én natuurlijk un po' di Zucchero.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten