Een aantal zaken waarom wij allemaal zo gek zijn op Italie is onder meer het gevoel voor traditie en het genieten van eenvoudige dingen. Dat is lastig te rijmen met de chique winkelstraten in Rome of Milaan vol met grote en dure modemerken, waarvoor hele wagenparken aan Ferrari's geparkeerd staan. Maar de culinaire kant daarentegen is het synoniem wel heel sterk. Stel je een zonnige vrije zondagmiddag voor aan een oude houten tafel met wat vrienden of familie. Een eenvoudige fles huiswijn erbij en een paar simpele borden pasta met bijvoorbeeld een klein beetje eenvoudige pesto saus. Op de achtergrond een mooie Italiaans cd aan. Wat heb je nog meer nodig?
De kracht van eenvoud
De kern van de Italiaanse keuken is eenvoud. Eenvoud en natuurlijk de veelzijdige rijkdommen aan ingredienten die verspreid over het land zo maar voor het grijpen zijn. Alles wat groeit en bloeit lijkt geschikt voor het maken van een heerlijk gerecht waarmee de Italiaanse keuken de culinaire wereld in haar macht heeft.
Pasta in de historie
De rode draad in de Italiaanse keuken is pasta. Letterlijk: deeg. Pasta kent een lange geschiedenis. Eeuwen voor onze jaartelling aten bewoners van het Italiaanse schiereiland al pasta, zoals blijkt uit reliefs uit Etruskische graven. Ook Romeinse schrijvers als Horatius en Cicero schreven al over een soort lasagna. Het recept hiervan was mogelijk uit een van de eerste kookboeken van Apicius van 25 jaar voor Christus. Ook in de middeleeuwen en in de Renaissance komt pasta in de vorm van macaroni en vermicelli terug in de geschiedschrijving. En anders dan de pizza, die van oorsprong veelal door armen werd gegeten, is pasta een gerecht van alle sociale klassen. En ook geografisch kent pasta geen beperkingen, hoewel de wijdverspreide opkomst eind 18e eeuw in een heel specifiek deel van Zuid-Italie begon: In Campania te midden van de geschikte bodem voor het telen van de harde tarwe en in het juiste klimaat voor het drogen van de pasta. In de 19e eeuw ontstonden daar de eerste pastafabrieken.
Pastapolitiek
In de Italiaanse politiek speelde pasta ook een rol. Zo probeerde de futuristen, een beweging die zich begin 20e eeuw afzette tegen alle mogelijke Italiaanse tradities, een einde te maken aan de pastatraditie. De tientallen meterlange paden met verschillende soorten en merken pasta in de Italiaanse supermarkten maken ons duidelijk dat ze gelukkig niet in hun opzet geslaagd zijn. Loop als je in Italie bent eens een supermarkt binnen en kijk eens hoe ontzettend veel soorten, maten en merken pasta er zijn.
Vandaag de dag is de productie van pasta verspeid over heel Italie en is het afzetgebied uitgegroeid tot de hele wereld. Ook in de Nederlandse keuken is de Italiaanse pasta niet meer weg te denken en krijgen we er geen genoeg van.
donderdag 8 september 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten